Maylo
I
karanlıkta bir ses
'maylo' diye fısıldadı sessizce...
maylo geldi biliyordum
maylo ile tanışıyorduk
mavisi duruldu denizin
teknelerle yarışan sarhoşluk
ve guruba dönen akşamlar sustu
saygıya durdular
kavga bitti açıldı kozalar
derin bir soluklanma
yine sessizlik
maylo ile buluşuyorduk
II
sus maylo!
-tarihsiz evrenlerin çocuğu-
konuşmadan da anlaşırız biz
sen benim bildiğim tüm zamanlar
bilmediğim dillersin
sevdalım değilsin
beni kuşatman gerekmez
dostum değilsin
acılarımı sarmaya gelmedin
dolunayın kısrağısın sen!
kalk gidelim
Pegasus'un kanatlarında 'Altın Kent'i aramaya
özgürlük ve ölümsüzlüğü bulmaya geldi sıra
III
Agora'larda işin ne maylo
ben Agora'ları sevmem / Kuzey denizlerini de
durgun suları severim
barışçıl kuşları
yola koyulduk böylece mutlular ülkesinde
bir kar tanesinde uçuşup el ele
denizin ateşinde dolaştık
okyanuslar aştık ceviz kabuğunda
delişmen bir nefeste güneşe yanaştık
bilinmeyen o boşluğa taştık hiçlikten gelip
Apollon'da konuktuk
Tibet'te bir tepeye konduk
IV
ne o
gidiyor musun maylo?
gitme kal!
yürek isimde saklıyorum seni
titriyor alev gölge büyürken
yalnızca seni
seni saklıyorum ben
siyahlara karışma / sarılma karanlığa
gençliği bıraktım sana ne duruyorsun
düşlerimi arasana!
gitme meçhulü yaratanım
sokulgan kuşlar müjdecisi
alıngan duygular habercisi
durağan sularımın sesi
sen bensin
benimsin
eksileceğim yokluğunda!
söyle yoksa özgürlük müydü adın!
(3 Mart 2003)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|