Sıfır
döküldü minesi sözün
yazmam gayrı
ya varsın bu alemde
ya hiç!
bir borcum vardı
bencileyin üşüyen trenlere
gözümü kırpmadan böyle
karanlık günlere yürür giderim
ön bahçem sizindi
arkası benim
sesimi kilitler ıssızlığa
saatler zebanisine borç öderim
raylara dökülür ünsüzlerim
ve öksüz bir ünlü
ufuk karanlık
görüş mesafesi “sıfır”
çatlamış sözdür
titreyen trenlerin yükü
biner giderim!
(27 Ağustos 2004)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|