Çağrışım (Çığlığa Nazireler)
Odama hakim bir derin
Bir kuru sessizlik
Tazelenen hıçkırıklarla
Parmağımın sırtına
Yüklüyorum yaşımı
Çılgınca sevdiklerini
Bir anda kaybedilirsin
İnsanı aşındırıran gerçek
Gözlerim pencerede
Ve gözlerim dışarda
Zihnim milimetrik
Arıyorum çılgınca
Bu çağrışımın sebebini (?)
Neden seni hatırladım
Seninle mi çakıştı
Kafamın kuytularındaki
“Kaçmak” hayali
Son görüşmemizi hatırlıyorum
Ve dudaklarımda
Uykudan taşan bir rüyanın
Uçuk keyfi çizgileniyor...
Yine düşünüyorum
Utanabileceğim bir ard niyet(?)
Ama yok..!
Geçmişi yok, geleceği kör hatıralar
Kurumuş bir karanfilde
Karikatürize oldu beynimde
İşte böylece pat diye başlayan
Pat diye biten bir hayat..! ?
Mustafa Acıoğlu
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|