Susuyorum
Kırdım kalemi
Yırttım kâğıdı
Şiirlerimi bensiz bıraktım
Ağladım sonra hıçkıra hıçkıra
Dönüp de bakmadım ardıma
Bakamadım
Korktum
Meğer ne çok severmişim onları
Anladım artık onlarsız olmaz
Ama derde şiirle derman aranmaz
Derman bende içimde bilirim
Şimdi susuyorum
Yazmayacağım bir daha
Söz veriyorum
Yorganı başıma çekip
Ağlamayacağım bir daha asla
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|