İsyan
Ağladım sessizliğinde gecenin;
Kimsesizliğinde senin;
Ve deryalar kadar yüreğimin
Bir köşesine saklan yeter.
Hayatımın kaderimin;
Ben kendi kendimin;
Aslına dönsem dedim;
Dönemedim, döndür yeter.
Halim harap düşünmekte;
Aşk acısı aşkla ekte;
Güzel birşey bu felekte;
Bulamadım, buldur yeter;
Gönlümün kadınını
Biten ömür miyadını
Bu dünyanın tadını
Alamadım aldır yeter.
Kalktım hışımla yerimden
Ne elimden ne dilimden
Çekmedim hiç zalimden
Nasip etme bana yeter.
Allah dedim hep inledim;
Ben kendimi hep dinledim;
Dinledikçe dert binledim;
Dertlerimi dindir yeter.
Dertler dinmez ben yanarım;
Aşka, sevgiye kanarım;
Kaderime hep ağlarım;
Tut beni ağlatma yeter.
Aşk dediğim manadardır;
Manalara payidardır;
Taha der ki: Bu hayattır;
O gün gelir, kaçma yeter.
Zaman akar, sanki dere;
Bu hayat ne acılara gebe;
Gelsin acı, sen 'he' de;
Bırakma kendini yeter.
Of çekerim ciğerimden;
Acır kalbim ta derinden;
Vurur beni tam yerimden;
Bana aşık deme yeter.
Allah'ım sen ne büyüksün.
Kalbim sense bana yüksün;
Bırak hayat seni büksün;
Çıkarsın benden yeter.
(11.11.2001, Ankara)
Taha Yaycı
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|