Abdal Musa
Düşümdeki nurda şeklini görüp
Eşiğine arab olmaya geldim.
Geçtiğin yollara yüzümü sürüp
Yollarına turab olmaya geldim.
Yoldaki taşlara sordum ağladı
Boynu bükük güller yürek dağladı
Lara Nehri “Musaaa! ” diye çağladı
Uğuruna harap olmaya geldim.
Pir Sultan Abdal’ı gördün özünde
Terki diyar oldun Tekke Köyü’nde
Âşıklar, Şairler pişti közünde
Aşk narına serap olmaya geldim.
Dervişlerin şerbet içti kayboldu
Erenlerin gönlü gam ile doldu
Yarenlerin sazı çalınmaz oldu
Tellerine mızrap olmaya geldim.
Ali’nin himmeti gözümü açtı
Damarımdaki kan öze ulaştı
Mansur’u görenler bu işe şaştı
Dergâhına şarap olmaya geldim.
Mansur Ekmekçi
Mansur Ekmekçi
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|