Mecnun'un Sevdası
MECNUN’UN SEVDASI
Mecnun Leyla’sını arar çöllerin sıcağında,
Ararken kendini bulur gerçeğin kucağında.
Aşkı abide edinmiş sevdanın doruğunda,
Sevgiyi şerbet eylemiş sabırın goruğunda.
Maddeyi bertaraf etmiş aklı hep Leyla’sında,
Her şey Leyla’ya dönüşmüş yüreğin sevdasında.
Dünya Mecnun’un zindanı hasret var duygusunda,
O da yerini alıyor aşıklar ordusunda.
Bir an kendine geliyor Rabbin sonsuzluğunda,
Leyla’yı da unutuyor Rahmanın huzurunda.
Mecnun aşkı varisine teslimi buğudunda,
Anlıyor ki tek sahibi Allah’tı en sonunda.
Emanetin sahibini buldu aradığında,
Görmedi gözler Leyla’yı Leyla’ya vardığında.
Leyla aksi çınlıyordu çöldeki sadasında,
Sözü Allah’a dönüştü sır ruhu sardığında.
Böyle buldu Mevla’sını kızgın çöl sıcağında,
Sönmeyen meşale yaktı gönüller ocağında.
Rabia BARIŞ
Rabia Barış
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|