Eylüldür Yüreğim
Eylül
Sağanak yağmurlarda ıslanıyor beden
Üşüyen tene alınan hırka
Fonda hüzne yakışır şarkılar var
Bu şehir en çok bu mevsimde ağlar
Gökyüzünde dağılıyor şimdi bulutlar
Akşam yazı kapatacak şarkılarda Sezen var
Eski zaman olmuş yaşantılar
Fotoğraf karelerindeki anılarla damlıyor gözden yaşlar
Yazık ki tövbekâr olmuş yürek
Bir daha sevmez, geçmişte yaşar
Eylül
Değiştiğim yerde başlayan gücüm
Yaprağın savrulduğu sokaklar
Toprak kokusuna alışır duyumlar
Attığın adım ileri gider sanırsın ya
İşte bu mevsimle anlarsın başladığın yerde oluşunu
Yalnızlığından geçer sevdan
Duyguyla mantık ayrılmıştır sadece
Bu haline alışırsın herkes gibi sende
Ve gelir yine sevgili en tutkulu haliyle
Eylül
Sonbahar başladı gri gökyüzünde selam vermeye
Sıcak kahve eşlik ederken serin akşamüstüne
Gülüşün eksik desen değil, tam desen eh işte
Yeni aşka yakın olur mu ki yürek, keşke
Zaman geçmiş bak yıl olmuş nerdeyse
Sonbaharmış en son tenimin tenine değişi
İşte aynı zaman hoş geldin yüreğimin sahibi
Direndim, dayandım, biraz da değiştim
Aşkı yine sana eşitledim
Tanrı biliyor ruhum sesleniyordu gel diye
Çekiniktik, belki biraz da tutuk
Gideceksen git yine önemi yok artık
Aşk sensin içimde, bu değişecek değil
Her daim eylüldür yüreğim bekler bıraktığın yerde
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|