O Kendini Biliyor
İçimin yalnızlığında,
Üşümüşlüğüne sığınıp yıllarımın,
Sitemler yazdım
Gel-gitleri yaşayan o vefasıza.
Hem de aklımın bam telinin koptuğu
Bu Şubat akşamında...
Sitemler yağdırmıştı,
Sanki benmişim gibi
Bırakıp giderken
Dilini keskin bir kasatura gibi sallayıp,
En iyileşmez yerim olan
Kalbimi oyup çıkaran...
Her sokak başında
Köpeklere yem yapan...
Kanlı bir ihtilalin ortasında,
Her sokak başına darağaçları kurup,
Yine, yine, yeniden...
Bıkmadan, usanmadan, doymadan,
Beni sallandıran...
O kendini biliyor.
Eylül Gökdemir
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|