[GooD aNd EvıL]

Perdeler

kırık camlar ardında, yırtık perdeler,
her açılışında, hüzünle bakan gözler,
ümitleri kırılmamış, gerçekleşmeyen hayaller,
bir gün, belki bir gün diye, her gün bekler...

nasırlı perdeleri çeken eller, dertli yürekler,
kırışmış bir yüz karşılar güneşi, fersiz gözler,
dizde derman yok, çocuk gibi emekler,
ümitle bakar dünyaya, uzanacak bir eli bekler...

utanır fakirlik, onu öyle görünce,
hayat ressam olmuş, yüzüne işlemiş nakışlarını,
göz altındaki derelerden, yaşlar akar ince ince,
o hep sevdiğine saklamış, o güzel bakışlarını...

perdeler dünyaya dertlerini, yırtık perdeler,
kırık camlar ardında, koca bir dünya,
gündüzler, hergün bir parça daha koparır ondan,
gece ortaya çıkar, geceye, meydan okur perdeler...

kırık bir vazo, içinde boynu bükük bir çiçek,
bekliyordu, gelecek diyordu, elbet bir gün gelecek,
bu ne ümit, bu ne sevgi,gelecek diyordu, hala gelecek,
öyle ki, kalk dese yerinden, ölüler dirilecek...

kırık camlar ardındaki yorgun hayatın,
evini aydınlatan, sokak lambası söndü,
tükendi ümitler, bitti hayaller,
küstü güneşe, çekildi yırtık perdeler...