[GooD aNd EvıL]

Avuçlarim Kaniyor, Kalbim Yaniyor

Avuçlarimla tutugum sevgiyi,
Kokladim hiç incitmeden,
Uzun uzun sevda agaçlarini,
Benzetiyorum artik bir mezar tasina.

Ölüme sözüm yok ama,
Artik avuçlarim kaniyor,
Öyle bir duyguki bu,
Öyle bir kalpki bu,
Öyle bir askki bu,
Simdi sensiz avuçlarim kaniyor.

Ellerimin içinde sen vardin,
Beni birakip gittin,
Simdi avuçlarim kaniyor sensiz kalbim yaniyor.

Artik birseyi anlamiyorum,
Sadece askima yaniyorum.
Öyle bir duyguki bu,
Öyle bir kalpki bu,
Öyle bir askki bu,
Simdi sensiz dünyam karariyor.

Sana bir gül vermistim hatirliyormusun,
Sadece bir yapragini sakliyorsun simdi,
Söyle beni hiç aniyormusun,
Baskasini seviyorsun simdi,
Onun sonuda benim gibi olacak,
Bunu çok iyi biliyorum.

Seni bir gül gibi incitmeden kokladim
Öyle bir duyguki bu,
Öyle bir kalpki bu,
Öyle bir askki bu,
Seni bir türlü unutamiyorum.

Elimle seni siki tutmusken,
Beni birakip gitmek istedin,
Iste o gün dikenlerin elime batarak,
Kaydin gitin elimden,

Simdi sayende avuçlarim kaniyor,
Sayende askindan kalbim yaniyor,
Öyle bir duyguki bu,
Öyle bir kalpki bu,
Öyle bir askki bu,
Sensizligi yasiyor.

Duygularin en büyügünü tasiyordum senin için,
Kalbim yalniz senin çarpiyordu,
Tek bir askim vardi oda sendin,
Simdi neden birakip gittin onu söyle,
Neden beni birakip gittin.

Söyle ha neden hiçmi acimadin bana,
Hiçmi acimadin zavalli duygularima,
Hiçmi acimadin kirik kalbime,
Hiçmi acimadin sensiz askima.

Avuçlarimda tuttugum sevgiyide böylece kaybettim,
Kalbimde sakladigim askimda böylece kayboldu,
Ölüme artik hiçbir sözüm yok,
Ölmek bence en güzel duygu olsa gerek,
Ama simdi iyi bilki,
Sensiz AVUÇLARIM KANIYOR, KALBIM YANIYOR.


Tarih Ve Saati: 01/07/2004 23:55

Mustafa Aslan (Dertli Şair)