[sonnnefes]

Kars'ta bir yerel TV halkın arasına karışarak gündelik hayata dair röportajlar yapıyor. Muhabir, yaşlı bir amcaya mikrofon tutup soruyor;

- Nasılsın dayı, eyi misen?

- Şükür oğul, canı taşirem, eyiyem, coh eyiyem.

- Halin, keyfin, sağlıgın da eyi midir?

- Eyidir, he, coh eyidir.

- Şehirden, hizmetlerden memnun musun?

- Nası soz!

- Validen, kaymakamdan, belediye başkanından?

- Hiç eyle olur? Bizim ağzımız dövlete ne diyebilir.

- Yani memnunsun.

- Allah dövlete millete, kaymakam bege, bölediye başganımıza zeval vermesin.

- Memnunsun?

- Dövletimiz, kaymakamımiz, başganımiz, şanlı ordumuz başımızdadir, her ne olursa bir fiil o dakika yanımızdadir. Ben vatanıma nası serzenis ederem? Amma, benim derdim başkadır.

- Allahına gurban dayı, söyle nedir?

- Doksan sene once buraya Ruslar girdi ya?

- He girdi.

- Hani bu belediye binalarını, okulları, çesmeleri, istasyonu, yolları, kaldırımları Ruslar yaptılar ya?

- Rus işgalinde yapıldı değil mi dayı?

- He.

- Hec benim dövletime, milletime sözüm olur mu? Ben aha bu Rusların avradını ... Doksan sene önce bu kaldırımları, caddeleri yapıp gittiler, bir gün olsun bi kere Kars'a gidek, yollar bozuldu mu, kanallar tıkandı mı demediler, insan bi gelir de bakar buralara, hec beyle olur?!