Bir Gerçeğin Anatomisi
Kavrulmuş toprağın yorgun yüreği
Zincirde tutarken görmez hür dünya
Kavrulur yanarım sevda gereği
Bir sevgi kozası örmez hür dünya
Hür dünya ağlatır mazlum meleği
Yutar asumanı, çalar feleği
Annelerin kabul görmez dileği
Bu yüzden cennete girmez hür dünya
Düşmüştür omuzdan başlar toprağa
Yığılmış ovaya, benzemiş dağa
Gelmez subaşına, gelmez uğrağa
Bir kez sebepleri yermez hür dünya
Gökçe dağlar umut verip açanda
Ahududu avcısından kaçanda
Gökte turna, dağda keklik uçanda
Kan alır, can alır, vermez hür dünya
Batarım aşikâr gören gözlere
Bombayı namluya süren gözlere
Âleme vesvese veren gözlere
Sevgi sürmesinden sürmez hür dünya
Kardeşin kardeşe ettiği zulüm
Zalimin mazluma sattığı bölüm
Göklerin yerlere attığı ölüm
Ölümün gülünü dermez hür dünya
Sen olmasan yoktur ağzımın tadı
Sensin sevgilimin sevgili adı
Sensin Türkoğlu’nun bir tek muradı
Bu düşüme aklın ermez hür dünya
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|