Derince
BİR SU VER
Gözlerine bakıp kınalı elden
Yerine kalaylı tastan bir su ver
İsmini sayıklar düşürmem dilden
Susamış sevgine hastan bir su ver
Son bir kez ellerin elime değsin
Kulağımda kalsın son kez bir sesin
Biliyorum artık görmeyeceksin
Kurudu dudağım yastan bir su ver
Fayda yok geçmişi anıp övmenin
Azabı böyle mi çıkar sevmenin
Bir de öldüğümde ardımdan benim
Yazılsın ne olur destan bir su ver
Tüm dostları bir araya getiren
Bir dert ki sevgiyi yiyip bitiren
Gönülden gönüle haber götüren
Hizmetinde gönül postan bir su ver
AHMET CANBABA
DERİNCE
Fazla tamah etme biter eldeki
Bulgur Tosya’ya giderken pirince
Bir düşün özünden çıkmış güldeki
Dağılan kokuyu rüzgar esince
Sözüm size çevrenize bakının
Bir nasihat kalp kırmaktan sakının
Yıllarca görmediğin bir yakının
Mutlu eder düşlerine girince
Gün gelir yaşlılık tak kapınızda
Takat biter bir gün kesilir hızda
Kekremsi bir tat bırakır ağızda
Bir meyve ki yenir ancak erince
Kimisi sırtını yaslamış dağa
Kimi yerde hakim her şeye ağa
Orada tarumar olmuş bir doğa
Burda şimdi her şey yerli yerince
İster gelecek ye ister gün yaşa
Öyle çok şey var ki gitmeyen hoşa
Çıkmak mümkün değil çabalar boşa
Bir girdabın içindeyim derince
Ahmet Canbaba
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|