Gonlunu Ac
Gecenin buyusuyle ezelden yorgun,
Sabahin isiklariyla gozlerini ac.
Mahmur gozlerinin huzunuyle solgun,
Seni rahatsiz eden ruyalardan kac.
Kirik dallariyla bir kosede ulu,
zamanla sirdas olmus yasli agac.
Sana askin verdigi gizemle dolu,
Kalplerdeki kedere biraz nese sac.
Kendiden aheste hava gorkemli,
Ruzgar daha sakin yerlere muhtac.
Haz icinde kaybederken kendini,
Sabahla gelen aska gonlunu ac.
Zihni Ozselmanoglu
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|