Dostlarım
İtilip, kakılıp her dem horlanıp,
Mektuba yapışmaz, puldum dostlarım.
Çay, dere, ırmağa gittim zorlanıp,
Ummanlara aktım, doldum dostlarım.
Akıllılar maşa etti elinde,
Böyle şekil aldım baba belinde,
Kaldım hafif, gittim yağmur selinde,
Tanımadan sizi, çuldum dostlarım.
Aradım her yerde buldum sizleri,
Eskittim yaşlanmış halsiz dizleri,
Anlasam insanın nerde gizleri,
Kulların gönlünde, yoldum dostlarım.
Boşa geçmiş ömrüm sanki boşlukta,
Mutluluk var imiş sevgi, hoşlukta,
Çare aranmasın kara loşlukta,
Özümü bu yolda, buldum dostlarım.
Açmadan çiçeğim hemen solardı,
Mansurî yetişti havam bolardı,
Üstatlar uğraşsa şair dolardı,
Bulmadan sizleri, koldum dostlarım.
Adsız idim şimdi oldum Dursunî,
Mansur üstadımdan aldım dersimi,
Doğru yolda iken gördüm tersimi,
Gönlünüze mihman, oldum dostlarım.
04/09/2006
Dursun Yeşil
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|