Dünya
Herkes birbirini iter tepeler,
Gücü yeten hakîm, olansın dünya.
Erkekmiş kulakta inci küpeler,
Sen evrimleşmişsin, çağdaşsın dünya.
Hiç körocaklara bakan bulunmaz,
Yalnızlıktan nefes verip alınmaz,
Garipleri soran arayan olmaz,
Davulu dengine, çalansın dünya,
Daracık giyinmiş açık düğmeler,
Konuşurken ağız büküp eğmeler,
Kolları dopdolu türlü döğmeler,
Bir sürü zırzopa kalansın dünya.
İnsanların grup, grup bölünmüş,
Sınıflar aynıysa selâm alınmış,
Dinli dinsiz ayrı yola gelinmiş,
Putperesti putla, koyansın dünya.
Küçükler büyümüş birden tozuşur,
Kendini bilmeden gizli gezişir,
Cicim ayı biter hemen bozuşur,
Cilvelilere tat verensin dünya.
Ot gibi yaşadım bir zevk almadan,
Dursunî sen de git gülün solmadan,
Azgın kurtlar avı yutar bölmeden,
Bileği güçlüye, mekânsın dünya.
12/10/2006
Dursun Yeşil
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|