Arkadaşıma Mektup
Daha çocuk yaşta,
Başladı arkadaşlık,
Sabahtan, akaşama,
Hep birlikte oynardık.
Birer okullu olduk,
Hemde sıra arkadaşıydık,
Okuldan sonra bile,
Birbirimizden ayrılmazdık.
Geldi gençlik çağları,
Kanımız kan kaynadı,
Yüzümüz tüylenince,
Adam olduk sanmıştık.
Mahalledeki kızlar için,
Ne kavgalar etmiştik,
Seni, beni seviyor diye,
Birbirimizi yemiştik.
Biz birlikte büyüdük,
Sanki birer kardeştik,
Allah ayırmasın diye,
Ne dualar etmiştik.
Artık bizler büyüdük,
Sıcacık yuvalar kurduk,
Birde gurbet girdi araya,
Şimdilik görüşemez olduk,
Dağ, dağa kavuşmaz ama,
İnsan insana kavuşur,
Allah ömür verdikce,
Ölünceye kadar arkadaşız.
Berkay Kur
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|