Ben Tuhaf Bir Adamım -2-
Ben tuhaf bir adamım
Issız bir çöl kadar uzak ve yalnızım
Sessiz gecede bir karanlık gölge gibi
Tepeden tırnağa isyanlardayım
Doğrulurumda kalkarım bir anda
Rüzgarlarla yarışır yıldızlarla çakışırım
Ben tuhaf bir adamım
Bir anda çeker giderim yalnızlığa
Beni anlayana değildir isyanım
Keskin bıçaklar saplanır sanki sırtıma
Nefessiz kalsamda buralarda
Bana yardım eden varmı ki bu cihanda
Ben tuhaf bir adamım
Artık eski birer mazi olmuş hülyalarım
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|