Ne isimler kaldı saklımda
Sayısız fırtınalar koptu başımda
Senden bana eseni hiç unutamadım
Ne isimler kaldı saklımda
Ben sedece senin adını unutamadım
Çok karanlıklar gördüm ama
Senin gözlerindeki ışıkla aydınlandım
Kuşatıyordu sevdan beni
Bir o kadar da acıtırdı
Perişanım seni sevdiğim için
Üzgünüm sana tutunmak istediğim için
Ne senin beklentilerine cevap verebiliyordum
Ne senden bir gelecek istiyebilirdim
Seni hep bekliyordum
Bitmez tükenmez bir aşkın sevdasıyla
Yapayalnız çaresizliğimin haykırışlarıyla
Hüznün de acımasızca geliyordu üzerime
Bir darbede o vuruyordu sensizliğime
Ansızın girmiştin hayatıma
Volkan gibi patlamıştın kalbimin derinliklerinde
Söz geçiremiyordum kendime
Kalbini bu kadar kaptırma diye
Dumansız bir yangın başlamıştı içimde
Sevdam azılıydı nefeslerim sana yazılıydı
Aşkına tutsak olmuştum
Hasretliğim yağıyordu bardaktan boşalırcasına
Bana inanmıyordun
Yüreğinin çöllerine nehir olup akıyordum
Yine inanmadın
Uysal bir çocuk gibi sana teslim oldum
Sen inanmadın
Hayatımda bir tek sana yenik düştüm
Yine inandıramadım
Bu yüzdenmi sessizce çekip gittin
Acıları omuzuma yükleyerek beklettin
Sen haketmişmiydin acaba beni
Yada sana yazdığım bu şiirleri
Yeter ne sandın ki kendini
Tanrımısın ki sana tapayım
Ben hep sen desemde
Senin için ölmek güzel gelse de
Seni sevdim diye her gün ölmelimiyim
__________________
Buraya Kadarmış ..
|