Pazar, Gül ve Hasretim
Bu gün pazar
Bir gül tutuşturmuştum eline hatırlar mısın?
Yine bir Pazar,
Bir güle bakmıştım, bir sana,
Bir güle, bir sana.
Sen güzelliğini yansıtırken cihana
Gül, boyun bükmüştü hasedinden
Doğrulamamıştı bir daha.
Vermiştik gülü,
Daha aşkı tanımayan, küçücük bir kıza
Bu gün Pazar
Odamda; o günlerden kalma kurumuş bir gül var
Nakış nakış hasretin sinmiş üstüne,
Ciğerime,
Dilime,
Bir ince hastalığın pençesinde kaldım.
Kan tüküremiyorum, gül üzülür diye...
Bu gün Pazar,
Demet demet güller uçuşuyor caddelerde
Sevgililer muhabbette,
Bense burada,
Bu köhne evde
Küfredeceğim; geçmişime, geleceğime..
Edemiyorum...
Gülün olduğu yerde
Bu gün Pazar
Islık çalıyor kapı,
Titriyor kolu.
Ocağımdaki demlikte bir serenat mahmurluğu...
İçtiğim çay,
Örtündüğüm yorgan,
Üzerimde aşk yorgunluğu
Günü ayaz kesmiş
Kar değiyor kanıma
Birde,
Hasretin soğukluğu
Bu gün pazar
Dışarıda kar
İçimde efkar
Uzaklara taşıyor beni kaldırımlar
Gidiyorum
Küfredeceğim,
Ağlayacağım,
Kan tüküreceğim yerlere...
Elimde kurumuş bir gül var.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|