Yanı Başında
Evvel zaman içinde
Kalbur saman içinde
Bir prenses yaşarmış
Sırça saray içinde
Ah o kaşlar o gözler
Dili; balınan, şeker
Bu güzellik önünde
Eğilirmiş tüm beşer
Ama O, hep üzgünmüş
Al yanağı süzgünmüş
Düşüncesi hayatla
Ters düştükçe,döğünmüş
Kralsa deli,divane
Olmuş ama ne çare
Şifa can de, bulurmuş
Kızının bu haline
Kız dermiş “Atacığım”
Sanki bir boşluktayım
Kafamda bin bir soru
Çözülmez telaştayım”
Kral sonunda; bu işi
Çözer demiş,bir kişi
Hemen ferman çıkarmış
Çağırmış bilge kişi
Kız sormuş“Bilgeciğim
Bir kısır döngüdeyim
Bu çağda bu düzende
Ben nasıl güleceğim?
Sevgi Anka sırtında
Dostluk Kaf’ın ardında
İman hiç görünmüyor
Barış devin ağzında”
Bilge söylemiş kıza
“Sorunun cevabına
Kavuşursun kolayca
Erişirsen imana
Kaldır o göz perdeni
Tanı güzel dinini
Göreceksin her derdin
Odur ancak hekimi”
Kız alim, ulemayı
Nice bilgin dehayı
Toplamış etrafına
Sormuş arz-ı semayı
Kur’an dan dersin almış
Huzura aşka dalmış
Kralsa sevincinden
Ülkeye muştu salmış
Kız demiş babasına
“Geç tanıştım islamla
Aradığım huzura
Erdim onun nuruyla
Hasretse eğer dünya
Sevgi barış dostluğa
Kaf Dağı’nda arama
O,hep yanı başında
Öğrenince doğruyu
Kral çizmiş yolunu
Halkıyla bütünleşip
Açmış sağı solunu
Açılınca perdeler
Aydınlığı görmüşler
İnsanlar birer birer
Sevgiye yürümüşler
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|