Yed-i Beyza
suyun sayfalarını açtım
ışığın sesleridir
o ışık hışırtıları
kadim bir aşkın tazelenmesidir
okudum damla damla sonsuzun türküsünü
okudum zamanın gözlerinden
suyun sayfalarını açtım da
soyunup üryan kaldı şuası
zamanın memelerini okşadım
akşamın şarkısı bulaştı avuçlarıma
hayatın rahmi dalgalarda çalkandı
daraldı dalga dalga
büyüdü dalgalarca
çıldırdı dalgalarda
yırtıldı suyun sayfası
sustu su
gece suları
ay
düştü
kavladı zamanın derisi
acının narında pervane yürek
ay yarim ol bir gece
değilse ömrüm yanık külüdür
hadi uzan gönlümü tut
yed-i beyza sarar her dem
suların her damlasını
gök boşluğun bir aklı var
mor bulutun bir yüreği
deli dalga deli dalga
her çırpınışın bir umut
neyi bassam diner ola
hasret dağının yarası
zamanın derisi kavladı
koca bir hiç çıktı içinden
demek zaman da yalandı
|