Boğaz'da Akşam Üstü
aralık hava ılık gün geceye giriyor
grinin gizeminde geriliyor istanbul
detaylar duman duman dağılıyor eriyor
bu boyutta bir başka beliriyor istanbul
deniz akşam yeliyle çapkın serzenişlerde
minâre gölgeleri göklere aksediyor
göçmenler gök kubbede vedâ dönüşlerinde
büyülü bir bale bu dansediyor istanbul
doğanın desteğiyle sabırlı bir inatla
çirkin evlerimizi bir anda köşk ediyor
bize rağmen bitimsiz bıkımsız bir sebatla
dertlerle dalga geçip meşk ediyor istanbul
gün yorgunu insanlar gecenin telâşında
işten dönüyor kimi kimi yeni gidiyor
inci gibi ışıklar parıldıyor başında
bizlerle hazlı nazlı aşk ediyor istanbul
her semtine sevgiyle dokunmalıyız ki biz
müzeler şehri değil “müze şehir” olmalı
korunması ders olup okunmalı bitimsiz
tarihsel ihtişamı erişimsiz istanbul
başşehir değil olsun o şehirlerin şahı
kıtalar arasında göz alan “altın eşik”
gündüzlerin güneşi *******inse mâhı
sana yalnız ben değil dünya âşık istanbul
(aralık’05)
Fuat Eriçok
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|