Dönmeyecek Sevgiliyi Beklemenin Hazzı
sonsuz okyanusları hasretleriz çölde
içmecesine
kavuşunca suya
ıslatınca serin yağmurlar sırtımızı
serinlemeye görelim biraz duru gölde
aynı iştiyakla ararız
ısıyı
ışığı
güneşi
yazın karlı bir orman düşlerimizde
kim özler kışı
şöminede keyifle oynaşan ateşi
sevgiliyi beklemek
özlemek delicesine
aşığın işi
ben seni beklerim
her gün büyür özlemim amansız
ama öldün apansız
biliyorum kavuşmamız imkânsız
biliyorum
dönmeyeceksin
ne güzel
hep artan bir ümit
ve tükenmez bir arzu ile bekleyeceğim seni aşkım
hiç bitmeyeceksin
ne güzel
heyhât
ne garip bir tezat
öldüğün için ki asıl
bende ömrüm boyunca ölmeyeceksin
(mart ‘01)
Fuat Eriçok
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|