Durdurun Güneşi
şu kadar gün yaşadık
ne kaldı buruk hatıralardan gayrı avuçlarımızda
oysa güneş durmadan dönüyor etrafımızda
biraz sevinç biraz keder biraz düş
bir tatlı bakış belki bir sıcak öpüş
gün be gün aşk yaşadık bütün varlığımızda
heyhât güneş durmadan dönüyor etrafımızda
nerde yüzümün parlak pembeliği
uçarı gönlüm duruldu dinleniyor
mevsimler daha kısa sanki
günlerse uzun geliyor
ve ruhum gençliğin akıp gidişini hissediyor
damarlarımda azalan hızda
ne yazık ki çare yok
zîra güneş durmadan dönüyor etrafımızda
(kasım ‘75)
Fuat Eriçok
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|