İstanbul
Senden her ayrılışımda,
dolmuş gözler bırakıyorum arkamda.
İstanbul;
Kaderim yazıldı, sıkışık sokaklarında..
Yine bir ayrılış akşamında,
bir daha dönmemek üzere gittim.
İstanbul;
Ciğerlerim yakılıyordu, yanan ışıklarında..
Kahreden ayrılık bir sembol,
Ağıtlarım yaşıyordu topraklarında.
İstanbul;
Sevdalarım kaldı, nazlı gerdanında..
Nice sevgiler, nice aşklar tükettim;
Ne kahredişler kaldı, ne de yalvarışlar.
İstanbul;
Ayak izlerimi taşıyorsun, yıkılmış surlarında..
Kapından her atılışımda, dalından koparıldığımda;
Ağlayan gözlerimi götürüyorum yanımda.
İstanbul;
Hıçkırıklarım yankılanıyor, kararmış semanda..
Senden uzak geçen uykusuz *******de,
Yakarışım sana değil, kederlendiğim bir kula.
İstanbul;
Martıların cilvelerini özlüyorum, kaynaşan sularında..
Düşlerimi yıkıyorsun, düşlerimi ısıtıyorsun.
Onu düşündüğüm, seni hatırladığım anda.
İstanbul;
Kaybettiğim canımı, hayatımı borçlusun bana..
05.01.2007 15.00
Kamil Çağlar
__________________
Buraya Kadarmış ..
|