Akşam çökmekte ufka.
yine akşam çökmekte ufka, yine yalnızım odamda,
karanlıkların kapladığı ürkek şehri seyrediyorum,
gözkırpan ışıklar öyle hisler uyandırıyor ki adamda,
gündüzleri düşündükçe *******den nefret ediyorum.
herkes bir yere çekildi,sokaklar bomboş baştanbaşa,
sanki şu acımasız karanlıklar gördüğü her şeyi yuttu,
tutabilsem *******i başlarını vururdum taştan taşa
suskun yalnızlığıyla gönlümü yine türlü kaygılar tuttu.
Metin Salihoğlu
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|