Âşk’taki hakîkat
Şu beyhûde zamandan aşkın adı şâyandır,
Zamanda bir ad bulan âşkıyla yaşayandır.
***
Ne yerdedir sevenler ne de gökte nihandır,
Hayat veren şu cânı âşkı için taşıyandır.
***
Gece tamâm olmadan seher vakti gelmeden,
Yâri gören uykuyu baş ucuna koyandır.
***
Âh demeye dili yok,boşa feryât eylemez,
Hasreti ve kederi âşka hürmet sayandır.
***
Feri mecnûn gözünde,bir umuda gâm düşse,
O umudun yerinde Yâr adını duyandır.
***
Medet ummaz lisandan sükût ile dolanır,
Gizli yada âşikâr,her nefesi beyandır.
***
Yâri yâd etmek için gelse bile kendine,
Yalnız âşka bürünüp benliğine kıyandır.
***
Son nefesi verirken başı dik ve kararlı,
Al da götür bedeni,sînem kalsın diyendir.
***
İşte bu hâl içinde umut edilen Yâren,
Garip kalan âşığı rûhuyla bir ayandır.
***
Sükût ehli ahrâzim,kula metih gerekmez,
Eğer bize tâç varsa kelâmı okuyandır.
***
Her cân gibi nihâyet,âşkı veren Mevlâ’dır,
O’na âşık olansa her âşıktan evlâdır.
***
Ahrazi
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|