Buda Sana Olsun
Bir gün bakacaksın uzaklara;
Beni göreceksin.
O zaman ellerim bomboş olmayacak
Geri dönemeyeceksin.
Birgün bakacaksın aynalara
Mağrur başını göreceksin
Yazacaksın, sadece kağıtlara
Seviyorum diyemeyeceksin.
Üzdüğün kadar sevseydin beni
Belki aynı çayı aynı bardaktan içerdik,
Biraz olsun adasaydın kendini
Acılardan beraber geçerdik.
Teşebbüs dahi etmedin sevmek için
Oysa ben şefkat bekleyen bir çocuğum
Vefa, İstanbul’da bir semt senin için
Oysa ben uçsuz bucaksız vefalı bir çocuğum.
Birgün gireceksin bir mutfağa
Yaptığın pilavı sen bile yiyemeyeceksin
Arayacaksın belki bir mektupla yada telefonla
Pilavı birlikte yiyelim diyemeyeceksin.
Birgün oturunca herhangi bir sahil kenarında
Ayazda yalnız üşüyeceksin
Yağmur,dolu,kar başladığında
Kuytuya geçelim diyemeyeceksin
Ve son…
Birgün okuyacaksın bu şiiri Beşiktaş’ta bir kitapçıda
Ağlamaktan önünü göremeyeceksin,
Yürüyeceksin,yürüyeceksin bir an duracaksın kapıda
Arkana döneceksin
Demek oda bu kadar üzülmüş diyemeyeceksin.
2004
Haluk Cenk Batur
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|