Destan
Bana hayatı öğreten gözlerin
Duygularımı esir alan sözlerin
Acılarımı dindiriyor
Hayata sımsıkı sarılmayı öğrendiğimden beri
Aynı sen kokuyor yıkık kentin gülleri
Şimdi sırası değil belki
Ama tutamıyorum kendimi
Seni özlüyorum yakınımda olsan da
Yanından bir dakika ayrılmak zor geliyor
Ellerim üşüyor bir anda
Ruhum daralıyor
Bir yanda sen varsın bir yanda ailem
Onlar bana senin verdiğin değerin
Zerresini verseydiler eğer
Onları tercih ederdim
Ama benim bir ailem bile yokken
Seni nasıl silerim
Sen benim varlığım
Sen benim her şeyim
Sen benim inancım
Kısacası nefesimsin
Sana bunları söylemedim ama
Her elime telefonu aldığımda
Bir sevinç dolanıyor ayaklarıma
Olduğum yere düşüyorum
Tam sana söyleyecek iken sen başlıyorsun anlatmaya
Ve kelimeler ardı ardına diziliyor
Her seninle konuşmaya başladığımda
Gözlerin aklıma gelip
Nutkum tutuluyor
Ne oldu dediğinde
Yine bir yalan uydurmak zorunda kalsam da
Anlıyorsun aslında
Ve yarın diyorsun
Yatın oluyor ve ben yine aynıyım
Yarınlar hiç bitmiyor
Kalbim sevginle aşkınla taşıyor
Ve her zaman taşacak
Bu dünya durana kadar
Hep bu gönül
Sana destan yazacak
Seni görüp nutku tutulsa bile…
Uğur çakmak
Uğur Çakmak
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|