Vasiyet
Bana da yazık değil mi bende Allah ın kuluyum
Doğmuş ümitlerim vardı öldüler ben mutlumu yum
Seni sevdi ise gönül ağlamaya ben mecburum
Çıkart beni bu zindandan karanlığa mahkumuyum
artık son nefesim oldu senin adını anarım
sanki hançer batırırlar yürek yanar da ağlarım
vasiyetim mutluluğun kabirim de bekliyorum
meleklerde ağlıyordu şimdi ellerin mi oldun
başka bir sevdiğin vardı onunla mutlu oldun mu
ben bir garip dilenciyim kapından kovmak oldu mu
vicdanını dinle biraz sana neler söylüyor bak
ölüm bir şey değil ama ayrılığın ateşten kor
Uğur Çakmak
__________________
Buraya Kadarmış ..
|