Ellerinin Gölgesi
Ellerimde kaldı ellerinin gölgesi
Ellerin ki bir sisin ince perdesi
Varlığın öteden beridir sesi
Ellerin ki ellerimin gölgesi.
Üşüdüm biraz, biraz üşümekteyim
Sonsuzluğun en mahrem yerindeyim
Har ateşin en üstündeyim
Ellerin ki yakar beni gölgesi.
Zifirdir zifirin en dip noktası
Hazin bir gecenin en açık sayfası
Üstüne dökülen iki harfin hası
Ellerin ki üşütür beni gölgesi…
Gölgeler hep karanlıktır hep onursuz
İsminin anılışındaki bir sonsuz
Ebed ile ezel olmaz onsuz
Ellerin ah ellerinin gölgesi
Ellerimde kaldı ellerinin sesi…
Ünal Çağabey
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|