Bir Delinin Gece Saçmalaması
Yine gece
Ve yine karanlık tabi ki
Gözlerimi kapatıyorum.
Karanlığa karanlık katıyorum.
Ve bekliyorum…
Biliyorum
Gelecekler birazdan.
Ve başlıyor
Sahipsiz ıslık sesleri duyulmaya
Her gece çalınıyor kulağıma.
Hayır demeye
Susun demeye gücüm yok.
Dinliyorum
Suskunluğumla beraber sessizce…
Dinlerken
Düşünmemeye çalışıyorum.
Kendi sorgularımdan kaçıyorum.
Zaten biliyorum cevap yok.
Kaç soruşturma yaptım kendime.
Bulamadım.
Bulamıyorum yine.
Kim?
Neden?
Niçin? sorularına şimdide cevap yok.
Ama
Az önce düşünmek istemeyen
Sanki ben değilmişim gibi
Tepetaklak dalıyorum düşüncelere…
Yolunu kaybetmiş bir kelebeğin
Son kanat çırpışlarımı?
Başımda esip duran
Yeni belaların habercisi mi?
Yoksa ateşini tüketmiş bir ateş böceğimi?
Ya da gece
Karanlık
Yitik geçmişim
Belirsiz geleceğim
Dur bakalım dur!
Belki de selamıdır
Yalnızlığımın yalnızlığıma
Yada kurtuluş
Yaklaşan sonumun ayak sesleri?
Hangisi?
Bilmiyor.
Bilemiyorum.
Hayır! Hayır!
Bilmekte istemiyorum.
Ama hoşuma gidiyor
Bilinmezliğin gizemi.
Birazda garibime.
Çelişkiler hiç eksik olmuyor benden.
Sağ olsunlar.
Yalnız bırakmıyorlar.
Evet.
Evet ya.
Yalnız değilim ki.
Ben varım.
Bende ki benler
Gecede ki benler var.
Ama ben kimim?
Bilen var mı?
Bilmek.
Ya da bilememek.
Bazen bilmek için düşünesim geliyor.
Düşünmeyi düşünüyorum.
Teoride kalıyor.
Eyleme geçemiyorum.
Çünkü biliyorum
Düşünürsem ne olacak.
Düşünmek
Delirmenin yarısıdır.
Deliriyorum.
Deliriyor muyum?
Bilmediğim çok şey varken
Neden
Bilinmezlere yenilerini ekliyorum.
Bak işte.
Yine bilmiyorum.
Bilemiyorum.
Buda nerden geldi.
Unutmuştu beni
Yüzümde bir tebessüm.
Kendime gülüyor
Kendime gülümsüyorum
Komiğime gidiyor
Delivari halim.
Dedim ya.
Deliriyorum.
Neyse hadi.
Yeter bu kadar deli saçmalaması
Bana müsaade beyler
Bendeki benler
Gecedeki bizler, sizler
Hadi eyvallah
Bilinmezlik zamanı yine.
Gece kararsın karardığı kadar.
Yalnızlık katmerlensin.
Delirmek içten değil
Ama olsun.
Acı çekmek olmasında
Varsın delilik namım olsun.
Salih Korkmaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|