Sen hayal, Ben hayalet
Hayal kurmazdım
Bırakmıştım çocukluğumun son deminde…
Gerçekleri yüklemiştim yüreğime
Merhaba demiştim hayatın acı yüzüne…
İsyana kalkışmıştım yaşamak bu mu diye
Bir sabah güneş değil sen doğmuştum gönlüme…
Tutmuştun, ellerimde yılların soğukluğu vardı…
Bir anda sıcaklığın tüm bedenimi sarmıştı…
Gerçek ötesi bir aşk kondurmuştum dudağıma…
Gözlerimde gözlerin hayal peşinde koşturmaca…
Hayat diye başlamıştım seni, bizi yaşamaya…
Gerçektin sen, gerçekti aşk…
Ne güzeldi seni, aşkı yaşamak…
Ama niyeydi durduk yere kaçmak…
Yüreğimin parçalarını ortalıklara saçmak…
Şimdi sen hayal oldun, ben hayalet…
Hayat yine olacak çekilmez bir dert…
Ben öldüm! Nerdesin ey ölüm meleği…
Gel de gidelim artık. Deme sakın sabret…
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|