Yak Aşka Bir Işık...
Selamsız geldi, vefasız gitti
Hayalet misali göründü bir anlık…
Gönlüm, var ya da yokluklarda
Bir çocuk misali bir küs, bir karışık…
Mevsimin ilk beyazı düştü şehrime
Gümbürtüler eşliğinde yağmurla karışık…
Asırlık şehrim gibi yüreğimde,
Böyle nice fırtınalara alışık…
Alışık olmasına alışıkta
Sevilmek olmayınca,
Bilmem ki
Sevmek alır mı yakışık..?
Çözemedim bu işin düğümünü
Yüreğim sevmelere sarmaşık…
Kasımın bir Boğaziçi gecesinde
Ben yine yalnızlığa bulaşık…
Ordaysan bir bak.
Duy sesimi.
Karşı kıyıdaysan
Duy ve yak.
Yak be gülüm.
Haydi yak aşka bir ışık…
Salih Korkmaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|