Az kaldı
az kaldı sensizliğimi öğrenmeme,
sensiz olacak hayatımda
yaşayacaklarıma hazırlanmama,
seni o cansız bedeninle baş başa
ayrı ve sessiz bırakmanın acısını yaşamadım henüz,
öpmedim donuk soğuk bedenini
girmedin her gece rüyama daha,
az kaldı annem sensizliğime
senden çok
ben olamayan sana az kaldı,
özlemlerim km lere sığmayacak
otobüsler uçaklar erişemeyecek ulaşılmazlığına,
bilirim, ölürüm,
haberini almadan,
ama daha gelmedi o vakit,
bilirim sonsuzluğunu duygunun,
hasretlerinin kitlendiği *******i,
yaşamının anlamının 'biz' olduğumuzu,
anlayamam, bakamam gözlerinden dünyana,
sende olan, adeta bana sıçramış
anlamını asla kavrayamayacağım duygularının
kölesi olmuşumdur belki,
ama daha vakit var
ayın 22 sine,
hüzün gününe,
sensiz kahroluşlarıma,
neden yoksun ki!
her zaman hayalle yaşanır mı,
yaşanıyormuş be annem!
gelmiş bile o acı bekleyişlerim,
gelmiş sensizliğimin zamanı,
hala kabullenemesem de
hala beklesem de
işte
o acının içindeki ezikliğim bulmuş beni,
çekip çıkarsalar seni
bana saplasalar
eziyetlerin en ağırına razıyım sensiz!
tutkularım kalmadı ışığının parlaklıgında,
çaresiz umutlarımı bağlayacak ne kaldı ki!
az kaldı sensizliğime
ayın 22 sine,
o hazin dolu bahara,
ötüşen kuşların anlamlı ifadeleri
çağrıştırıyor yüzünü,
ırmaklar dolusu gözyaşlarımı
toprağında suluyorum,
******* olmasın istiyorum,
az kaldı annem
sonun hazırlanmasına,
yaşamın noktalanmasına,
geç kalan her şey gibi
erken başladı bu da..
ancak çok uzun süren
belki kısa zannettiklerimizden geriye
adeta donuk bedeninle
bana gelişlerin
sürprizim olacak her bir hayalde!
az kaldı sana
az kalacak benim benden çıkmama,
sana kavuşmama,
her geçen gün
umudum;
sana kavuşmak oldu
az kaldı annem
sensizliğim de elbet bir gün bitecek,
ya sana kavuşacagım
ya da
en azından böyle bir bilinçte olmayacağım…
07/03/2007 00:47
Papatya Mergüz
__________________
Buraya Kadarmış ..
|