Yorgun Yüreğime
Ne yazık bu sevda kaptansız bir gemi
Kim bilir ki nerede demirleyeceğini
Ben çilere yelken açarken sensizliklerimle
Sen gül oyna sana yanılgılarıma
Zaten hayat hep böyleydi ağlamak yakışıyordu yalnızlıklarımda
Yok beklemez artık bu gönül kimseden sevgiyi
Ağlamak kaderimdi zorlayamam ben böyle bir talihi
Bize yakışın çekip gitmek yar dağlarken ayrılık yüreğimizi
Bakarsın güler hüzün şehrinin o zaman boynu bükük gülleri
Şimdi senden uzakalarda nedenler arıyorum ya
Senin gidişin koymuyor artık bana koyan
Kaderin oyunları neden diyorum hep sonlarındayken
Acaba sahiden yakışmıyorma bana gülmek
Gerçekten yakışıyor galiba yorgun yüreğimize acı çekmek
Adem Tetik
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|