Yaşa kardeşim
Yollar çamur çirkef diz boyu dolmuş
Yeşermemiş hayatın gülleri solmuş
İnsan gibi durur insandan kalmış
İnsan dan insan olsun kardeşim
Nice değerler var değer üstünde
Değerler ayak altı başın üstünde
Baş ağrısı hiç bitmez değer üstünde
Yürekler kan içinde revan kardeşim
Başını çevir de dününe bir bak
Geçen geri gelmez önüne iyi bak
Güneşin altında ıslanan ahmak
Başımıza taşlar mı yağdı kardeşim
On üçünde ahlakın asından uzak
İlk okulda başlamış kurmuşlar tuzak
Yetmişine gelmiş kendinden uzak
İnsanlık kendinden çıkmış kardeşim
İnsanlar maddeye tapıyor diye
Hayatı yalandan yapıyor diye
Boynumuzda bu ip bu ilmek niye
Yalancılar tükensin sen yaşa kardeşim
Mükerrem Özcan
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|