Evim
Beyaza boyadım duvarlarımı
Odama al mı al bir çiçek koydum
Küçücük pencerem güneş görüyor
Bu evde adeta yeniden doğdum.
Ocakta demlenen çayın kokusu
Yatağım başımda bir usta şair,
Radyomda çalınan sevda türküsü
Bu evde her şeyim sevgiye dair.
Kapımı içerden kapattığım an
Ne yalan ne riya ne de oyun var,
Soframda zeytinim olduğu zaman
Dünyalar benimdir emeğim kadar.
Eski bir gazete sofra bezimdir
Rakımı içerim çay bardağında,
Duvara astığım kendi yazımdır
“Gücendim” diyorum ben baharımda.
Bu evde kendimle muhabbetim var
Bu evde yaşarım kazancım kadar,
Değdiğim tuttuğum her parçasıyla,
Her şeyi benimdir benliğim kadar.
Yattığım döşeğe huzur diyorum
Mutluluk bendedir ben biliyorum,
Bir eksik var demek istemem ama
Bu evi sevecek yar diliyorum.
Mutlu Çelik
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|