AR(ındı) & GÜL(ler)
Tırnaklarım geçerken avucuma
İnleyen bir serçenin gözyaşıydı.
Şakağımdan süzülen damlalar,
Düştüğünde toprağa
Toprak ağardı yeryüzünde
Beyazın da, baharın da rengi kaçtı.
Bildiğim bir sessiz tını gibi şimdi gün
Ve dilsiz rüzgara teslim olmuş şimdiden yarınlarım.
Son barutumu serptim güne,
Yıldızlarla kaplayacak yanık kokusu düşlerimi
Ve tenimin sızısında koklayacaksın tüm evreni
Ve tüm evrende bırakacaksın izini, dokunacaksın.
Dokunduğunca ağlayacaksın
Ve ağlatacaksın kör bakışları
Sonra gidip hiç bilmediğin bir kör yazgıya vurulacaksın.
Ölmeyeceksin ama defalarca öldüreceksin
Akıttığın her bir damlaya isyan edercesine.
Tenindeki boncuk boncuk terlere dizeceksin kabusları.
Bilmediğin, yalnızlığım,
Arındığım yarınım
İsmimle çatlayacak dudaklarında
Çakıllara gömülmüş bir sevdayım
Aralık Sonu, Gece Yarısı, 2005
Gülay Yıldız & Arzu Altınçiçek ortak çalışmasıdır.
Gülay Yıldız
__________________
Buraya Kadarmış ..
|