Annem Musalla Taşında
Anne
Ayaklarıma dikenler battı
Çıkaramıyorum anne
Karanlıktan çok korkuyorum
Beni yalnız bırakma anne
Anne
Sana bir şey olursa
Yetim kalmaktan korkuyorum
Ne olur ölme anne
Her gittiğin yerde ellerimi tutan
Ellerini bırakma anne
Gök gürlemesiyle şimşekler çaktığında
Hep arkana saklanırdım
Gecenin zifiri karanlığında
Kurt ulumalarından korkar
Yatağına sığınırdım
Babamın öfkesine
Sen siper ederdin kendini
Kendin okumayı bilmezdin
Bizim okumamızı isterdin
Benim siyasallaşmamdan hep korkardın
Azmi yaşadın
Çifter çifter oğulların askerken bile
Jandarma korkularını
Ama bu haksızlığa kim
Hangi kalbi taşlaşmış tahammül eder ki
İşte bu yüzden ben isyankar oldum
Başkaldırılara katıldım
Barikatlarda vuruldum
Zindanlara konuldum
Şimdi
Musalla taşına konmuşsun
Başında dualar okunuyor
Göz yaşlarım
Ölümünden çok
Çektiğin sefalete akıyor
Aklımdan
Çocukluğumla birlikte
Ne geçiyor biliyor musun
Anne
Beni de yanında götür
Bu kötülükler dünyasında
Yalnız bırakma anne
Cebbar Korkmaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|