İdam Sehpası
Sen bir fidan idin bense bir çocuk
Beraber büyüdük idam sehpası
Sen göğe haykırdın ben haksızlığa
Beraber dövüldük idam sehpası
Sen var iken ben dünyada yokudum
Sen yeşerdin ben alfabe okudum
Sen kesildin ben zincire vuruldum
Beraber asıldık idam sehpası
Denizleri astın idam sehpası
Yusufları astın idam sehpası
Pirsultanı astın idam sepası
Dünya sana küstü idam sehpası
Tutsaktır karanlık gece güneşin doğuşuna
Aslanlar korkmazlar çakalların ulumasından
Denizler köpürür sabahın alaca karanlığında
İdam sehpasından haykırırcasına
Döver kayalıkları başkaldırı isyanın haykırışı gibi
Korlar düşer anaların yüreğine
Nıce evlatlar düşmüştür kahpe cellatların eline
Onlar aydınlıktan korkarlar
Karanlığın güneşten korktuğu gibi
Onlar denizlerden korkarlar
Gemileri alabora olmuş kaptanlar gibi
Tutsaktır karanlık gece güneşin doğuşuna
Aydınlık şahit olur idam sehpalarının kuruluşuna
Çirkindir namussuzların çehresi
Kahpelik doludur yüreği
Kan yerine hainlik dolaşır damarlarında
Kirlıdır ruhları
Güvercinlerin kanat çırpması bile korkutur cellatları
İşledıkleri suçların korkusudur tiskinmeleri
Girmişlerdir birkez iblisin kiliğina
Alişmişlardır çanak yalamanın dalkavukluğuna
Yiğitlikten mertlikten eser yoktur bu zebanilerin dünyasında
Onlar sadece efendilerini ve kendilerini severler
Onlardan başka insan yoktur onların karanlık dünyasında
Cebbar Korkmaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|