Vakit Yok Gemi Kalkıyor Artık! ! !
Zaman bitti herkes evine denileceği zamanı beklemekten başka bu dünyada ne yapıyoruz? Hiçbir şey.
Arkama baktığımda sadece kurumuş ağaç yaprakları görmek beni çıldırtıyor. Ama gözlerim onlardan başka hiçbir şey göremiyorum. Bazen geriye dönüp yaprakları incelemeye kalkıştığımda bazıları üzeri küflenmeye yüz tutmuş, bazıları uçmuş bazıları da tamamen ortadan kaybolmuş birkaç kuru ağaç yaprağından başka hiçbir şey göremiyorum. Acaba öldüğümüzde de arkamızda bırakacaklarımız bunlardan ibaret mi? Bir gün kapı çalınacak ve biz bu kapıyı açtığımızda dönüşü olmayan bir yolculuğa ayak atacağız ve bir daha bu dünyaya ait yapacak hiçbir şey kalmayacak.
Hayatı böyle düşününce ne kadar anlamsız yaşadığımızı anımsıyorum. Ve neden ahretten başlayıp mutlu olma şansını dünyada yaşamadığımızı düşünüyorum.
İnsanları kavramak gerçekten çivi yazısını hatmetmekten daha zor. En azından onlarda günün birinde anlam çıkıyor ama insanlarda hiçbir şekilde çıkmıyor. İşte benim zoruma giden de bu. Tanımadığım ve tanıyamayacağım insanlarla ömür boyu beraber olmak.
Kısıtlı olan Dünya hayatında niye bir insanın üzerine bu kadar geliniyor? Neden en çok acıyı çektirme yarışları yapılıyor? Neden insanların mutlu olmalarına izin verilmiyor? Acaba Dünya bize biraz daha insaflı davransa neyi eksilir?
‘’ Lütfen dünya hayatı biraz insaf! ! ! ‘’
Emrah Seyfeli
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|