Kimsesiz Çocuk
Ne üstte var ne de başta
Tam anlamıyla sefillik diz boyu
Henüz sokakta oynayacak yaşta
Gözleri arkadaş edinmiş korkuyu.
Ne çiçekten haberdar, ne meyveden
Acı çekiyor hep ciğerlerine
Hiç kimseye “halim şu” demeden
Aç giriyor tüm özlemlerine.
Dolu donuk gözlerle bakıyor
Rüyalarında gördüğü rahatlığa
Her geçen gün umutlarını yakıyor
Işık olsun diye insanlığa.
Kemal Çakır
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|