İmzasız..
Kırgın gönüllerin küskün dünyası
Ne seni besledi ne ben aç kaldım.
Zamansız başladı gönül kavgası
O-bu koştu aşka,ben yolda kaldım.
Bir adım,bir adım ayak yorulur,
Her bileğe bir pranga vurulur,
Bel bükülür, boyun düşer, mizan kurulur,
Aylar, yıllar benim derken güne aç kaldım
Vefa yok gönlümü çalan dilberde,
Beyhude yanmışım gurbet ellerde,
O başka havada, ben başka telde,
Fasıl pes’ten bitti ben tiz’de kaldı.
İki cambazız biz ince bir telde
Aynı telde başka, başka yönlerde
Loş odalarda, boş çenelerde
Herkes barışıkta bir ben küs kaldım.
Kelebek misali boş tarlalarda
Bir gün gül dalında, bir gün zambakta
Işığa tutkumdan o sonbaharda
Yaklaştıkça yandım suya geç kaldım.
Vurma dedim vurdu hassas yerimden
Boşaldı umudum zembereğinden
Koptu gönül bağım gerginliğinden
Ufacık tefecik bir adam kaldım.
Kurmuşlar tezgahı dostluk satılık
Satanlar uyanık alanlar alık
Kalemimden çıkan birkaç satırlık
Mektubu yazdımda imzada kaldım.
Cengiz Süslü
__________________
Buraya Kadarmış ..
|