Meğer…
Bak şu işe,aklım başıma geldi
Yaşarken belayı bulmuşum meğer
Dalmışım seyrine körü-körüne
Güvenip aptallık etmişim meğer
Gün doğmuş..gün batmış ben bir körebe
Kavrulup yanmışım ruhum pervane
Bundan sonra ölsem bile sanane
Acınacak hale gelmişim meğer
Gönlüme teselli üç metre kefen
Ne yazar üstüme gül diksen keyfen
Yazdığım her şiir şahsına atfen
Kendi kalemimi kırmışım meğer
Bilirsin tek gayem senin kapında
Razıydım sevginin en azınada
Bir şey hissetmedim başka kadına
Emrine amade kulmuşum meğer
Şimdi düşününce geçen günleri
Bir-bir yaşamışım,tüm depremleri
İçime attığım…acı şeyleri..
Farkında olmadan sevmişim meğer
Gönlüm razı değil kıramam seni
Bu son nasihatim kırma seveni
Uyandım uykudan yırttım kefeni
Uyur gezer gibi olmuşum meğer
Cengiz Süslü
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|