Hedera*
Gidiyorum
Beni ben yapan bütün duygularım
Süzülüyor köklerimden
Kendimi toprağa bırakıyorum
Ah Hedera, kolların var ya
Yırtıcı bir kuşun pençeleri
Sar soğuk bedenimi tutkuyla
Sevgisizlikten üşüyorum
Engin denizler düşlüyorum
Gözlerinin mavi rengine inat
Gülüşün düşümü delip geçiyor
Kanlar içinde kalıyorum
Dünya kayıyor ayaklarımdan
Karşı koyamıyorum rüzgara
Kolların diyorum, Hedera...
Parçalanıyorum kollarında...
Ayşe Korkmaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|