Sevgiyi Öğret
Babamı tanımadım;
Tutamadım umut kokan elini
Sesinde denizleri dinleyemedim
Gözlerimi açtığımdan beri dünyaya,
Benim acım, göklerden büyük anne;
Gülmeyi öğret bana!
Sanki çocuk bile olamadım ben;
Güne hasret büyüdü çiçeklerim;
Küçücük yüreğim hayata küstü.
Hiç mi bahar gelmedi
Doğduğum diyarlara?
Baharı öğret bana!
Dağlarımın kekik kokusunu,
İlk uçurtmamın uçuşunu,
Yeniden yaşamak istiyorum;
Ve koşmak kırlarda doyasıya...
Aç artık gönlünün kapısını;
Sevgiyi öğret bana!
Ayşe Korkmaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|