Bakırköy’de karanlık bir oda,
El kol bağlı, ayaklar prangada.
Gölgeler birbiriyle oynuyor
Ölüler sanki bana gülüyor…
Aylarca ışıksız kör odada
Deli kanımın aktığı anda!
Kararsız gençliğimi aldılar
Usumu, benliğimi çaldılar!
Gurular yuva yapar odama;
Bakamam aynada ki adama.
Akıldar bilip, akıl sattılar,
Aç bi-ilaç yerde yatırdılar…
Aylarca sırdaş oldu kahrıma;
Bahçede oturan heykel amca.
Onda yalnız, yalnızlık duygusu
Bende ki uykusuzluk uykusu…
Heykel amca da bunun farkında
Duygusuzluk dolanır kanımda…
O sol yanından yaralı, ben sağ
O urbasız bir ölüydü, ben sağ!
Her dem irin kanar duygularım
Her gün lanetle anar, ağlarım…
Bakırköy’de ışıksız kör oda
Pranga vurulur tüm akıllara!
Onlar gören kör, sezerim diye
Güya şairim, çektim sineye…
Gece içtiğim, nemli cigara
Tanığımdır çeksinler hesaba.
Bakırköy’de şimdi üç karışlık,
Şiirleri gömdüğüm mezarlık!
10/03/06
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|